Relatie
Lessen uit de razendsnelle en blijvende transformatie van Sylvia en Goldie
De transformatie van Sylvia met Goldie is een van de meest bijzondere transformaties die ik ooit heb meegemaakt.
Toen Sylvia bij mij aanklopte schoot haar hart al in de keel bij een langzame stap. Tussen die eerste les en de dag dat ze mij en Manfred meenam voor een prachtige rit door het Dwingelderveld, waarbij we met z'n drieën in snoeiharde galop door het bos vlogen, zaten maar een paar weken! En nu, drie jaar later, vroeg ik haar hoe het gaat en was ik enorm blij om te horen dat ze samen nog altijd heerlijke buitenritten maken en veel plezier hebben.
Twee verhalen
Je gaat zowel het verhaal van Sylvia horen als dat van mij als instructeur en coach. We willen graag dit verhaal delen omdat het anderen kan inspireren. Omdat het veel ellende voor paard en mens kan voorkomen en ook omdat het verhaal van Sylvia en Goldie duidelijk maakt dat de oplossing voor problemen lang niet altijd in technische instructies zit. Mindset, emoties en leiderschap spelen een alles bepalende rol.
“Ik heb Goldie gekregen op een moment in mijn leven dat ik haar heel erg nodig had en ben er klakkeloos vanuit gegaan dat zij de plek zou innemen die ik miste door mijn zieke andere paard. Dat werd een enorme teleurstelling en wanhopig frustrerend.
Ze draaide zich van me af, wilde geen voetjes geven, ging behoorlijk bokken in elke versnelling meer dan stap en liep continu onzuiver. Er waren geen aanwijsbare afwijkingen en helaas hielp een nieuw aangepast zadel ook niet. We hebben haar drie maanden extern in training gebracht maar ook daar kwam ze niet verder dan stappen.
Ik huilde tranen met tuiten uit onmacht, twijfelde aan mezelf en had al heel wat digitale trainingen en tips uitgeprobeerd maar helaas we verwijderden steeds meer van elkaar. Alle emoties zijn voorbij gekomen. Onzekerheid, boosheid, opstandigheid en vaak tot aan de grens van opgeven.”
Liesbeth: Eén doorbraak is niet genoeg voor permanente verandering
Sylvia en Goldie hadden zich aangemeld voor een enkele privéles, als een soort allerlaatste strohalm. Ik heb niet vaak iemand gezien die zo angstig werd bij elke stap van haar paard! Maar ik oordeel niet, want het is wat het is. Dus we zijn begonnen bij wat er wél kon: slechts enkele langzame passen en blijven ademhalen. Samen bewegen, synchroon in lichaam én hart. Long story short: aan het eind van dat uur konden ze voorzichtig de hoefslag rond draven zonder dat Sylvia in de paniek schoot en Goldie was kalm en best happy. Een doorbraak voor allebei! Maar ik dacht … die zijn er nog lang niet … ik laat ze niet gaan! Dus ik heb ze overgehaald om direct aan de volgende 5 Day Intensive mee te doen…
“Eén week bij Liesbeth op locatie heeft ons op een mooi gezamenlijk spoor gebracht. Bij Liesbeth ben ik zo veel rijker geworden in het observeren en communiceren met mijn eigen paard. Kleine stapjes (figuurlijk) werden al snel grote stappen (letterlijk). Deze dames gingen na één week vol trots, plezier, zelfvertrouwen en nieuwe energie naar huis. Ik kan er wel uren over vertellen.
Niet normaal hoe je van wanhopig huilend naar gierend van het lachen met het zelfde paard in het leven kan staan. Nooit durven dromen/geloven dat dat echt nog zou gebeuren!”
Liesbeth: Het paard wordt vaak niet begrepen
Na enige observatie en ook nadat ik Goldie zelf in de hand had gehad was het voor mij glashelder dat Goldie zeer goed en gedetailleerd was opgeleid. Maar daar zat ook een groot probleem: zij wilde en verwachte duidelijke informatie zodat ze wist wat ze moest doen en dat kon Sylvia haar nog niet geven. Ze wilde het zo graag goed doen! Alles wat zij nodig had was iemand die haar taal sprak en de leiding nam. Dus het ging niet om het opleiden of trainen of manieren aanleren van Goldie maar om zorgen dat Sylvia Goldie kon gaan geven wat zij nodig had.
“Als ik het proces achteraf onder de loep neem besef ik dat ik iets wilde afdwingen zonder stil te staan bij wat Goldie nodig had. Zonder geduld en zonder verdieping ben ik een reis begonnen die zonder de “routekaart” van Liesbeth waarschijnlijk geëindigd was met afscheid nemen van dit geweldige paard. Nu rijden mijn Golden Girl en ik met z’n tweetjes uren lang buiten op zoek naar steeds weer nieuwe avonturen en uitdagingen. Ik voel me vrij en trots omdat ik durf te vertrouwen op onze communicatie en mij niet meer van de wijs laat brengen door de vele omstanders die zich er destijds ongevraagd mee bemoeid hebben en mij daarmee alleen maar onzekerder en ongelukkig maakten.”
Een belangrijke les voor iedereen
Ik kom enorm veel onbegrepen paarden tegen. Paarden die getraind worden op hoe ze bewegen maar waarbij geheel voorbij wordt gegaan aan hoe ze zich voelen, hoe ze leren en wat ze zelf willen geven. Veel paarden raken zodanig verward dat ze bestempeld worden als te sensibel, gevaarlijk, ongemanierd, dom en nog veel meer onzinnige oordelen die er uiteindelijk in resulteren dat ze verdwijnen naar onbekende bestemming en dan echt veel geluk moeten hebben om weer een fijn leven te vinden.
Liesbeth: De ruiter wordt vaak niet begrepen
Sylvia is één van de vele voorbeelden van ruiters die niets liever willen dan het goed doen voor hun paard. Net als veel andere paardeneigenaren kreeg ze allerlei trainingsmethoden over zich uitgestort. Niet alleen de ruiter maar ook het paard raken dan in verwarring.
Wat er in dit geval aan de hand is, heeft niets met trainingsmethoden te maken. De kern van het probleem zit - en dat is ongelooflijk vaak het geval! - in horsemanship, mindset, emotie en leiderschap. Er is hier geen trainer nodig maar een coach, zowel voor het paard als voor de ruiter.
“Er waren vrienden die zeiden: “Sylvia dit paard lijkt niet wat jij nodig hebt en maakt je diep ongelukkig. Geef haar alsjeblieft weer terug en hou op met jezelf zo te straffen. Het voelde ook echt heel vaak als een proces van mezelf willen bewijzen tegenover de buitenwereld. Dat het me allemaal wel zou lukken. Maar dat was echt niet de juiste instelling. Super dom ook. Er zijn altijd zoveel dingen in het leven die meespelen.
Er waren paardentrainers die allemaal hun eigen kijk op de situatie hadden en in mijn ogen met verstand van zaken spraken en die allemaal een andere richting in duwden. Mensen die al hun hele leven in de paardenwereld zitten, en dan sta ik daar, een volwassene die alleen maar kon teren op de ervaring van drie koudbloeden waarmee alles altijd op gevoel ging en ik nooit meer nodig had dan gewoon doen en dat kwam het goed.”
Een belangrijke les voor iedereen
Ik heb mij naast de training van paarden ook verdiept in horsemanship, NLP, interventies en coaching technieken. Dat is als instructeur van onschatbare waarde gebleken voor het begrijpen en coachen van paard en ruiter. Het is bovendien essentieel om de ruiter de inzichten en vaardigheden te geven om de partner, trainer en coach te zijn die het paard nodig heeft. Want alleen het fysieke paard trainen is als het rijden met een auto met 3 lekke banden: het rolt aan alle kanten van de weg af. De huidige discussies rond welzijn in de sport zijn daar een regelrecht gevolg van.
Liesbeth: Als de ruiter verandert, verandert ook het paard
Waar staat het paard? Waar staat de ruiter? Hoe bouw je een brug zodat het weer samen komt?
Het ging hier helemaal niet over het fixen van het paard. Het was hier heel duidelijk hoe belangrijk het is om eerst te kijken wat er in het lichaam, hoofd en hart van zowel paard als ruiter gebeurde. Eerst te begrijpen hoe hun belevingswereld in elkaar zat, in plaats van standaard methode of oefening erop los te laten.
In dit geval kwam ik na enige observatie er achter dat het paard op zeer hoog niveau was opgeleid, dus daaraan lag het zeker niet. Eigenlijk wachtte Goldie op het moment waarop haar ruiter haar duidelijk leiding gaf, haar duidelijk informatie gaf en gewoon vertelde wat ze van haar wilde. Sylvia bleek met haar paard een heel afwachtende en onzekere houding aan te nemen, gepaard gaand met angst dat ze geen controle zou hebben. Zij is in het dagelijks leven echter een vrouw die voor zichzelf opkomt en er echt staat als de situatie dat vereist, dus ze had al wat nodig was! In iedereen zit een goede leider en de paarden geven ons een goede reden om die te vinden en te ontwikkelen. We hebben oefeningen gedaan die Sylvia in staat stelden om die zelfverzekerder versie van zichzelf mee te nemen naar haar samenwerking met Goldie. Duidelijk in wat ze wil, duidelijk in woorden én duidelijk in haar houding.
Op het moment dat Sylvia inzag wie haar paard werkelijk was en we zonder paard hadden gewerkt aan duidelijk leiderschap, konden we met grote stappen en zonder stress het vertrouwen, de communicatie en ook het tempo snel uitbouwen. Toen Goldie eenmaal in de gaten kreeg dat Sylvia met helderheid haar kon vertellen ging er echt een knop om! Geen spoor meer van stress en verzet, een happy pony! Binnen enkele dagen gingen zij samen van totaal geblokkeerd naar joelend van plezier in rengalop door de bak!
Een laatste duwtje in de rug
Omdat we zo’n plezier aan dit traject hadden beleefd hebben we aan het eind van die week afgesproken dat Manfred en ik een paar weken later naar Sylvia toe zouden komen om met zijn drietjes een rit te maken in het Dwingelderveld. Stiekem hoopte ik dat dat genoeg “druk” zou geven om nu in haar eentje thuis ook door te zetten. Nou, geloof me, dat hadden ze gedaan!! We hebben een geweldig mooie rit gemaakt en laten we zeggen … die was niet voor beginners!
P.S.
Als je dit artikel of delen daarvan wil delen is dat goed, mits je dit erbij vermeldt: “Bron: “Sylvia en Goldie: lessen uit een razendsnelle en blijvende transformatie” van Liesbeth Jorna en Sylvia Kamman op de website van Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”
TIP 1: In de Jaaropleiding Blokkadevrij Trainen leer je niet alleen biomechanisch correct trainen maar ontwikkel je ook om deze positieve Trainer’s Mindset!
TIP 2: In het Intuitive Leadership Retreat van 14-16 september 2024 (en voorjaar 2025 …) krijg je de inzichten en tools voor leiderschap over je eigen leven én leiderschap voor je paard, je werk, relaties met anderen en voor het waar maken van je dromen en je missie. Een baanbrekende ervaring voor zowel paardenmensen als managers, leraren, teamleiders, ondernemers, vaders en moeders.
Does your horse give you permission for mounting? 5 Tips to make mounting easy
Mounting is one of the top 10 issues between horse and rider!
Do you recognise yourself in one of these cartoons?
- Your horse moves away or runs backwards as soon as you try to put your foot in the stirrup
- You hardly even sit, with one foot still searching for the stirrup, and your horse is already leaving
- Your horse does not want to stand still at the mounting block ... you move the block ... horse moves away ... you follow with the block ... as soon as you put it in position ... your horse moves out of position ... repeat ... repeat
- Your horse does stand still at the mounting block ... but a bit too close ... and pushes you over
- Your horse needs to be held in place by a helper. Without help you cannot get into the saddle
- Your horse does not even want to enter the arena, let alone allow you to get on
- Your horse stands like a statue while you are mounting but explodes as soon as you ask him to move
The message of all these horses is the same: “I don't want you on my back”
At the end of the day all these behaviour have one origin: your horse would rather not let you mount. He gives a clear "red light". The reasons can be diverse: pain, discomfort, fear, lack of trust or understanding, he has bad expectations of the ride or - this is often the case - unconciously taught behaviour! Sometimes this pattern gradually develops when small signals of the horse are being ignored, disregarded and overruled. Often we can only point out a moment in time when it really escalated and both horse and rider lost confidence.
“You never get a second chance for a first impression”
One of the most common causes of mounting issues is the way the horse was started under saddle. The procedure may have been to quick for him to mentally keep up. He may have been being lunged, chased forward, somebody forced him to stand still while another person got into the saddle and the one in the saddle has a great skill of sitting out every move the horse makes. When you look at this procedure from the horse's point of view of course you don't want to have to endure this. You would not understand, feel afraid and your selfconfidence would be broken. Not a very good foundation to build on.
I meet many horses that lost their trust and selfconfidence exactly in this most vulnerable time of their life. They had to do things they did not understand and it made them afraid. Their body may carry a rider but their mind is blown. This first impression, for which he never gets a second chance, influences a young horse for a long time. Sometimes the consequences even show up much later in life, when they reach a point that they really cannot cope with the pressure anymore. But the good news is: You can change how he feels about mounting!
Submission is not enough
For the partnership with your horse and for your own safety it is crucial that your horse can stand calmly and wait for you to get on. Submission is not enough! Way more important is that your horse really welcomes you on his back. That he trusts you and that he knows that you are not going to force him over his mental, emotional or physical thresholds. You'll want him to give you permission to mount: a green light!
5 TIPS to get a green light for mounting
Take your time to make the mounting procedure something valuable and positive. A good start of the ride. He will benefit from that his whole life! He will keep himself and his riders out of trouble. The tips below will help you create a safe and willing horse.
1. OBSERVE AND FEEL: WHAT DOES YOUR HORSE TELL YOU?
Red, yellow or green light? Here are some signs to look for:
- Tension: Do his muscles feel soft? Does he relax and lower his neck?
- Breathing: Does he breath calm and deep?
- Legs: Can he stand still on a loose rein? If not, where does he want to go?
- His facial expression: Does he have soft blinking eyes, soft ears, loose jaws and mouth?
- Use your eyes and intuition: Is his mind with you? Positive or negative? Or is he "frozen" and introverted? Especially the horses that stand like a statue should ring your alarmbells. These are the ones that can explode when he reaches the limit of what he can deal with. Standing still is not always a green light!
2. KEEP IN MIND HOW IT FEELS TO THE HORSE
Imagine that your rider wants to sit on your back. When she bumps her feet against your bones, pinches you or pulls you out of balance, you will not like the experience. Neither will you like it when she is not connecting with you. It really does not take any extra time to pay attention to seemingly little details like that but it makes all the difference to your horse:
- Tightening the girth: do this one hole at a time and from both sides
- Balance: check his balance before you mount so it's easy for him to stand still. A practical tip: Grab the front of your saddle and pull and push so your horse has to brace himself a bit and maybe adjust his feet. If he is already standing unbalanced chances are he may have to move his feet while you are mounting.
- When he walkes away as soon as you are in the saddle: stay relaxed and bend him with one rein until he stops moving his feet, then reward.
- Pinching his belly or elbows with your toe: if you cannot seem to avoid pinching then pinch the girth instead.
- Supple and light: jump up high enough so you don't have to pull yourself up a lot. Improve your own suppleness and fitness if necessary.
- Leg over: make sure to lift your leg high enough so you don't kick his hindquarters.
- Thank him for allowing you to mount before you ask him to move!
3. BUILD SOME CREDIT
Please accept your horse's reactions as honest feedback. Help him and build some credit. Did he give you a green light for the first time? Then say "thank you" and step down again ... or do not even mount at all!
If mounting really is an issue, then it's a great idea to only focus on mounting for a few days. Spend time on making mounting a positive experience: relax, help him feel good, reward a lot, prepare well, get into the saddle, just walk around a bit and get off again and just chill together for a while at the mounting block. If you immediately set him to work when he only just gave you yellow light to mount, you'll cause him to say NO again the next day. It is better to give him a good reason to give you green lights, by making the whole riding session a good experience.
4. TEACH HIM TO "PARK" FOR MOUNTING ANYWHERE !!
All our horses have learned to turn towards us and position themselves so we can easily mount. This can be at a mounting block, a gate, a tree, the ramp of a trailer. Very convenient for us and for them too.
You can teach your horse to park for mounting too. Either by inviting him to turn towards a target using clickertraining principles, or by using pressure by swinging the string of your horsemanshipstick over to touch his hindquarters on the other side. Make sure to reward the slightest try in the right direction! That may be just a weightshift or one step in the beginning. From there you can step by step build up to just lifting your hand and he parks in hindquarters right under your hand. Touching your hand on his butt is a clear target. If you can easily touch him there he will probably stand in a good position to mount. So I touch and reward, touch and reward to build that pattern. Building this pattern takes a bit of time and patience and maybe persistance but it will give you both a lifetime of easy mounting.
5. THE FINAL CHECK: CAN HE STAND STILL WHILE YOU MOUNT WITH A COMPLETELY LOOSE REIN?
When you can completely drop the reins you can be sure he gives you a real green light. He does not feel the need to move away and is really relaxed. Once you are seated make it a habit to wait for a moment before you ask him to move. Just let him stand relaxed for a while. To stimulate this and to confirm your connection you can give him a treat from the saddle or pet him.
“Your horse giving permission to mount is a natural result of partnership
and of your horse wanting to be with you”
~ Karen Rohlf ~
P.S.
If you want to use this article or parts of the article please remember to mention the source like this: "source: Liesbeth Jorna - Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”
More articles and trainingtips: Go to "Free Stuff" on the website
About motivation: how much credit do you have on the Relationship Account with your horse?
Lees je dit liever in het Nederlands? Kijk dan HIER
There's nothing wrong about a bit of ambition ... as long as your horse WANTS to join your game
I would love to do all kinds of fun stuff with my horses. I would love to ride them. I would like them to develop healthy biomechanics. I would like to ride dressage, to jump, to play at liberty, to go on the trails and more. Above all I want to have a great time together with my horses.
How my horses feel about it matters!
How my horses feel about me also matters to me ... a lot! With everything we do I like to keep in mind that they did not ask for all of this. They have no idea whatsoever about my wishes and ambitions. They do not have a choice. They do not value prizes in competition, share my ambitions or understand the imaginary importance of 'keeping up appearances'. They owe me nothing!
How much credit does my horse give me?
Both me and my horses do not like to be forced into something. Still I am sometimes a bit intense or persistent when trying to teach them something new, to improve their physical fitness or to change their biomechanical patterns. It would make me sad though, if my horse would not want to be with me anymore after such an occasion. I always strive to have enough credit on our relationship account to allow some room for asking the extra effort, either mental or physical.
I never want to get below zero, in the red zone. So I need to make deposits into the relationship account on a regular basis. In other words: we do things that makes my horses feel good. So often and so much that he clearly stays interested in being with me and in the things we do together, even when I ask a bit more effort sometimes.
If it was about money ... how much can you afford?
Do you consider the state of your bank account before you buy something?
If you saved a bit you have something extra to spend. On the other hand: How does if feel if your account is negative and you have nothing left to spend? Does it cause stress or frustration? Does it keep you from your sleep when you are in debt?
I think we all agree that it's smart to economise before your account hits zero, and that it feels good to save something extra to play around with.
Your horse will tell you about the balance of your Relationship Account
Signs of plenty credit (green)
Your horse is curious and happy to apply effort. He shows a lot of try, is mentally engaged, offers initiative and sometimes offers even before you ask. He follows you freely and comes to meet you in the pasture.
Signs of increasing credit (light green)
Your horse is attentive, relaxed, responsive, greets you with a soft voice and does not walk away when you approach him in the pasture.
Signs of decreasing credit (light red)
Your horse shows lack of effort and interest, is slow in his responses or shows signs of tension or anxiety. He does not (try to) understand, is not relaxed or interested enough to think or reacts instinctive on your aids (with flight, fight, freeze of f***you). You have to work hard to get him to do what you want.
Signs of being indepted to your horse (red)
Repeated refusal, anger or fear. He gives up, is afraid to make mistakes or is in a state of learned helplessness. He turns away from you when you approach him and wants to avoid being saddled or groomed. Even when this behaviour is caused by somebody else, it can be you who has inherited the debts!
Making deposits into the Relationship Account on a regular basis
Everybody with horses will be confronted with all of the signals above in some way at some moment. Good and bad, small or substantial, occasional or structural. Sometimes it is a moment in time but if a certain behaviour shows up more often it becomes a tendency or even structural pattern. So we need to be aware in the Here&Now, because the balance of your Relationship Account is dynamic. It changes all the time when you are together with your horse. In the long run we want to develop lots of credit and stay in the green zone as far a possible. Every session with your horse should ideally add to the balance. On that day and for the longer term, increasing the bond with your horse over time.
What can you do?
-
- Know your horse! Know what makes him happy. Grazing, treats, voice rewards, scratches, resting, running, playing, touching, chewing on something, standing on something or simply doing nothing together. Not every horse likes the same things and it can change with the situation. Lots of horses do not really like to be petted on their face. Stressed horses usually do not value treats a lot and centainly cannot keep their feet still to rest. Slow horses on the other end probably love to stand still and rest, while playful horses like to jump and play!
-
- Find a fair balance between your own ambitions and what is really important to you horse. If you want to make fast progress in educating or training your horse and you ask your horse to intensify his effort you can expect loosing credits with him. If you do not compensate this by doing something for the horse you can expect your progress to slow down or even get stuck. So every day do something for your horse too. You never want to get into the red zone!
-
This is personal. Horses know who is who. This is about the personal relationship account between you and your horse. His relationship with you is not the same as with your co-rider, groom, sister or anybody else. Just like the relationships between people. For one person you'll do just about anything to please or help, while for the other you would not feel inclined to put in any effort. If you lose credits with your horse you cannot ask somebody else to compensate for this. If you want a lot of effort from your horse, you have to restore the balance on the relationship account!
-
- Use variations in training wisely! The cliché that variation in training keeps your horse motivated is only true when this variation is really valued by the horse itself! By example: on one day a concentrated dressage training and on the next day you make a walk with a lot of grazing moments. A variation like: one day dressage and the next day 1 hour of senseless and lonely circles in the walker, does nothing for your horse and thus nothing for your relationship. In other words: find things you can do together that he really likes.
- Play with the relationship account on different time scales. You don't want to take, take, take for a long time until you are deep in the red zone and only then start thinking about how to repair your horse's trust and motivation. The more often you find yourself indebted to your horse the harder it will become to restore the relationship. So think about it on a smaller time scale. You can take on one day and give on the other. Or you can mix and match giving and taking within one trainingsession by altnernating between hard work and easy exercises or fun play moments. It is even better when you can balance give and take continuously by using lots of rewards at any moment your horse puts in a bit of effort. Big rewards like cookies or rest and micro rewards like a quick scratch or a happy voice. I can promise you that's a habit that will make you both feel happy!
Do you want to learn more about how to put this into practice?
Or find out about the possibilities of online study or personal support:
- The Dressage Naturally Virtual Arena
- 1 on 1 Videocoaching
- Online cursus "The 9 Habits of Excellent Horsemanship"
Over motivatie gesproken: Hoeveel krediet heb jij op de Relatierekening met je paard?
Do you want to read the English version? Click here!
Met ambitie is niets mis … zolang je paard graag mee wil doen.
Ik wil graag van alles kunnen met mijn paarden. Ik wil graag rijden. Ik wil graag dat ze zo gezond mogelijk bewegen. Ik wil graag dressuur, springen, buitenrijden en nog meer. Boven alles wil ik echter vooral met veel plezier sámen zijn met mijn paarden.
Wat mijn paarden er van vinden doet ertoe!
Wat mijn paarden van mij vinden doet er ook toe! Bij alles wat ik met mijn paarden doe houd ik altijd in gedachten dat zij nergens om gevraagd hebben. Zij hebben geen idee van mijn wensen en ambities. Zij hebben geen keuze. Ze hechten geen waarde aan ambitie en imago. Zij zijn mij niets verschuldigd!
Hoeveel krediet geeft mijn paard mij?
Ik vind dwang niet leuk en mijn paarden ook niet. En toch vraag ik wel eens even door om een stap verder te komen. Om ze iets te leren, om hun conditie te versterken of in mijn streven de beweging van mijn paarden te verbeteren. Het zou echter niet best zijn als ze me daarna gelijk niet meer aardig vinden. Er moet voldoende “speelruimte” zijn.
De relatie moet zó goed zijn dat ik ook eens wat extra’s kan vragen. Meer inspanning, meer nadenken, meer moeite. Er moet zoveel tegoed staan op de relatierekening met mijn paard dat we nooit in het rood staan. Daarvoor spaar ik dus met regelmaat. Met andere woorden: we doen vaak genoeg dingen die mijn paard echt leuk of fijn vindt. Zo veel dat hij duidelijk geïnteresseerd en gemotiveerd blijft in het samenzijn met mij, zelfs als ik hem eens aan het werk zet!
Hoe werkt het met je eigen geldrekening?
Als je gespaard hebt heb je ook wat extra’s te besteden.
Denk je erover na voordat je iets uitgeeft?
Wanneer moet je zuinig zijn?
Voelt het goed als je rood staat en niets meer te besteden hebt? Lig je er wakker van als je schulden maakt en op krediet leeft?
Hoe dicht loop je langs het randje van je faillissement, waarbij je zoveel schulden hebt dat het leven vastloopt?
Je paard vertelt je hoe de stand van jullie relatierekening is
Tekenen van dik in de plus staan
Je paard is nieuwsgierig en enthousiast, let goed op jou, biedt dingen aan, toont initiatief, denkt mee en is je soms vóór, loopt los met je mee en komt naar je toe in de wei
Tekenen van groeiend krediet
Je paard is welwillend, relaxed, responsief, maakt begroetende geluidjes als hij je ziet en loopt niet weg als je hem uit de wei komt halen.
Tekenen van afnemend saldo
Je paard vertoont geen grote inzet, is traag of geeft signalen van spanning, hij kan of begrijpt iets (nog) niet, hij kan niet nadenken en reageert instinctief, bij elke hulp versnellen of je moet veel moeite doen om iets van hem gedaan te krijgen.
Tekenen van rood staan
Staken, vaak iets weigeren, boos of heel angstig reageren, hij geeft op of is bang om fouten te maken, learned helplessness, hij loopt weg bij uit de wei halen of hij wil weglopen als je met het zadel komt.
Voortdurend blijven sparen
Iedereen krijgt wel eens te maken met al deze signalen, goed en slecht. Het zijn namelijk momentopnames, maar als een gedraging vaker voorkomt heb je te maken met een tendens. Bekijk dus altijd wat er gebeurt in het Hier en Nu, want het saldo van je relatierekening is elk moment van jullie samenzijn in beweging, maar kijk vooral ook naar de algemene tendens over wat langere tijd. Als het goed is, is je krediet dan zo ongeveer hetzelfde gebleven of - beter nog - toegenomen. Ik wil graag dat elke sessie met mijn paarden een positieve bijdrage aan de relatierekening oplevert. Voor de dag zelf én voor de lange termijn, zodat de band met mijn paarden steeds sterker wordt.
Wat kan je doen om te zorgen dat je paard blij, nieuwsgierig en gemotiveerd blijft?
- Ken je paard! Weet waar hij blij van wordt want daarmee kun je krediet kweken. Bijvoorbeeld grazen, een voerbeloning, stembeloningen of aaien/krabbelen op een bepaalde plek, rusten of juist rennen, een bekende makkelijke oefening doen, even kijken of ruiken, spelen of samen niets doen (lees ook eens de blog "10 Manieren om Dankjewel te zeggen”). Bedenk hierbij dat niet elk paard dezelfde dingen leuk of fijn vindt en dat het ook per moment kan veranderen afhankelijk van zijn stemming. Lang niet alle paarden vinden aaien op het hoofd fijn bijvoorbeeld. Een gestresst paard zal doorgaans weinig waarde hechten aan een voerbeloning en kan door de adrenaline slecht stilstaan en rusten. Flegmatieke paarden vinden meestal stilstaan fijn terwijl nieuwsgierige en actieve paarden spelen juist leuk vinden.
- Maak een afweging tussen je eigen ambitie of wens versus het belang van je paard. Als je in korte tijd een flinke stap vooruit wil in de opleiding of training van je paard en daarbij eens wat meer van je paard vraagt kan je verwachten dat je daarna wat goed te maken hebt. Dat is niet erg zolang je de stand van de relatierekening maar goed in de gaten houdt en doet wat nodig is om de balans weer te herstellen. Je wil de dag nooit onder nul eindigen!
- Het gaat om de persoonlijke band tussen jou en je paard. Je paard maakt onderscheid tussen verschillende mensen. Zijn band met jou is niet hetzelfde als zijn band met je bijrijdster, vriend, moeder, hond of ander paard. Net zo als onze relatie met verschillende mensen verschillend is. Voor de één sloven we ons meer uit dan voor de ander, niet waar? Als jij je krediet verspeelt kan een ander dat ook niet voor je goedmaken, zeker niet op langere termijn. Dus als jij veel wil van je paard, moet jij ook veel terug geven!
- De factor tijd maakt ook uit. Je kan geven op de ene dag en nemen op de andere door afwisseling in je training. Bijvoorbeeld de ene dag een serieuze dressuursessie en de volgende dag een wandelingetje aan de hand met veel graasmomenten. Sommige mensen zeggen dat afwisseling in de training altijd goed is, maar denk even na over welke afwisseling daadwerkelijk in de ogen van je paard waardevol is. Het gaat om dingen die je samen doet en die hij leuk vindt, dus die rondjes in de stapmolen leveren niets op voor je relatierekening. Je kan ook geven en nemen in één trainingssessie door een goede afwisseling tussen moeilijke en makkelijke oefeningen en tussen inspanning en rust- of speelmomenten. Je kan zelfs voortdurend spelen met geven en nemen door veel en vaak te belonen voor momenten waarop hij goede dingen doet. Ik doe het allemaal!
Meer informatie of leren hoe je dit in de praktijk brengt?
Of ga gelijk naar de praktijk, waar je dit allemaal kan leren, bijvoorbeeld:
- Jaaropleiding “Progressief Trainingsjaar”
- 5 Day Intensive trainingsweken
- Online cursus "The 9 Habits of Excellent Horsemanship" (english)
Dansen met je paard. 4 elementen voor een dans op jouw niveau
Dansen met je paard is meer dan de afzonderlijke stappen of oefeningen. Het gaat niet om training of opleiding op dat moment. Het gaat om spelen met bewegingen en kwaliteiten die jij en je paard al onder de knie hebben. Rijden wat je al hebt.
En die dingen rijden met ritme, flow, plezier, uitstraling, creativiteit, improvisatie… maken dat het goed voelt. Zo goed, dat het volgende keer vanzelf nog makkelijker gaat!
Met deze 4 elementen kunnen jij en je paard de dans maken
- Basis bewegingen - Gebruik de basisbewegingen die jullie samen redelijk of goed beheersen zodat je er mee kunt spelen.
- Patronen - Combineer basis bewegingen op een manier waarop dingen makkelijk samen- of overvloeien. Speel met hoeken, rechte lijnen, vloeiende bogen en symmetrie in de rijbaan.
- Creativiteit - "Think out of the box!” - Speel met obstakels, cavaletti, sprongen,... - Rijd andere dan standaard lijnen - Herhaal voor gevoel van ritme en refrein
- Ga voor extra uitstraling - Voorkom moeilijke bewegingen: rijd wat je hebt en geniet van de dans - Creëer een gevoel van harmonie: voel naar je paard, wissel leiden en volgen vloeiend af - Voel naar wat mogelijk is, in het “hier en nu”.
Blooper? Improviseer, neem het zoals het is en maak er iets goeds van.
Doe er een muziekje bij of geniet stilletjes van het ritme van de voeten.
Smile & enjoy the ride!
L*
Leerversnellers voor je paard: Positieve, Negatieve en Neutrale Bekrachtiging (R+, R- en R0)
Hoe leert een paard eigenlijk? Dat zou elke ruiter of instructeur moeten weten!
Een paar quotes … herkenbaar?
- Leert hij het nou noooooiiiitt? (Hallo! Eerlijk? Dat zou ik zelf kunnen zijn jaren geleden …)
- Straffen is soms echt wel nodig, maar alleen onmiddelijk gevolgd op het vergrijp
- Voor belonen hoef je geen moment te kiezen, dat kan altijd wel
- Als ik mijn been eraf doe stopt hij gelijk
- Ik krijg pijn in mijn schouder doordat ik de linkerteugel strak moet houden
- Werken met negatieve bekrachtiging is fout
- Mijn paard is stout en opdringerig
- Mijn paard heeft geen zin in de training of laat zich niet vangen
- Sommige mensen kunnen ongelooflijke dingen met paarden. Het is net magie! Dat is niet voor mij weggelegd …
Gebrek aan kennis over gedragsleer oorzaak nr. 1 van “probleempaarden” en blessureleed
Ik kom in mijn bestaan als instructeur enorm veel situaties tegen waar problemen zijn ontstaan door onbewust aangeleerd ongewenst gedrag.
Onbewust omdat het erin geslopen is zonder dat de eigenaar dit heeft bedoeld. Het wordt pas opgemerkt als die zich eraan gaat storen of als er problemen ontstaan. De oorzaak is doorgaans dat de eigenaar zich er niet van bewust is dat een paard net zo simpel gewenste als ongewenste dingen aanleert en dat een paard op elk moment en van elke situatie leert.
Aangeleerd doordat de eigenaar geen kennis heeft van hoe een paard leert of die kennis niet juist toepast.
De invloed van gebrek aan kennis over hoe een paard leert gaat echter verder dan je denkt! Bij onduidelijkheid in het aanleren van hulpen ontstaat dikwijls een situatie waarbij de ruiter voortdurend zonder effect dezelfde hulpen blijft geven of een paard voortdurend blijft helpen, compenseren of begrenzen. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot steeds ergere scheefheid of tot blokkades door een onnatuurlijke houding en beweging. Die scheefheid en blokkades kunnen leiden tot blessures waarvoor langdurige revalidatie trajecten nodig zijn.
Daarnaast kan het ongewenste gedrag natuurlijk leiden tot onveilige situaties. Zeker met de gemiddeld toegenomen sensibiliteit en beweeglijkheid van onze paarden heeft dat tot gevolg dat veel vaker dan nodig paarden als stout, onhandelbaar of gevaarlijk stilletjes van het toneel verdwijnen.
Deze kennis maakte voor mij en mijn paarden veel verschil
Bij gedragstraining van paarden wordt veel gesproken over R+ en R-
De R staat voor het woord reinforcement en dat vertalen we als bekrachtiging of bevestiging van gewenst gedrag.
De + betekent dat je iets toevoegt.
De – betekent dat je iets weghaalt.
R+ is positieve bekrachtiging van gedrag
Door het toevoegen van een beloning bij gewenst gedrag of een gewenste respons krijgt je paard een fijn gevoel. Dit nodigt hem uit om dat gedrag of die respons vaker te doen.
Wil je dit principe effectief toepassen dan zijn twee factoren van groot belang. In de eerste plaats moet je een duidelijk beeld hebben van wat jij het gewenste gedrag of de gewenste respons vindt, want je paard heeft geen idee! En daarnaast is een passende manier van belonen belangrijk. De grootste beloning, die het allerbeste voelt, is echte ontspanning. Meer informatie over beloningen die voor jouw paard effectief zijn vind je in de blogpost "10 Manieren om dankjwel te zeggen.
R- is negatieve bekrachtiging van gedrag.
Door je hulp of de druk weg te nemen zodra je paard doet wat je bedoelde krijgt hij een gevoel van opluchting en dit nodigt hem uit om de volgende keer dat gedrag te herhalen.
Ook hiervoor geldt dat dit alleen maar werkt als de toepassing goed is. De juiste vorm en volgorde in je hulpen en een goede timing van het weghalen van de druk zijn cruciaal. Het liefst bereik je niet alleen een gevoel van opluchting maar geef je je paard gelegenheid om echt tot ontspanning te komen. Het komt veel voor dat die timing off is waardoor paarden juist het tegenovergestelde leren van wat je wenst. Bijvoorbeeld je beloont een traag paard na de inspanning in plaats van op het moment van zijn grootste inzet.
In de natuur vormen zowel R+ als R- het gedrag van paarden. In beide gevallen is ontspanning de ultieme beloning. In de opvoeding van paarden om zich te kunnen handhaven in onze mensenwereld en in de training wordt ook van beide leerprincipes gebruik gemaakt. Het is daarbij wel heel duidelijk dat paarden sneller leren en een sterkere relatie met hun trainer ontwikkelen als R+ (het belonen) daarbij de overhand heeft. Net als in de mensenwereld creëert het vertrouwen en motiveert het paarden als je je waardering voor zijn inzet laat blijken.
Gedrag afleren of ontmoedigen door P+ en P-
De P staat voor punishment en dat vertalen we als straf of correctie.
P- betekent dat je een fijn gevoel of een beloning wegneemt zodat het ongewenste gedrag “uitdooft”. Bijvoorbeeld: als mijn paard tegen de staldeur schopt als ik ga voeren, dan loop ik weer weg met het voer. Daardoor ervaart hij dat niet schoppen ertoe leidt dat hij eerder voer krijgt en het schoppen verdwijnt. In de praktijk blijkt onbewust gegeven beloningen vaak een oorzaak van ongewenst gedrag.
P+ betekent dat je een onaangename prikkel toevoegt zodra je paard ongewenst gedrag vertoont. Bijvoorbeeld: je paard een tikje op de borst geven als hij je voorbij loopt.
Op het eerste gezicht lijkt punishment wreed maar op precies de juiste manier toegepast hoeft dat dus niet per definitie altijd zo te zijn. En ook deze vormen van leren tref je aan in het natuurlijk gedrag van paarden.
Enkele voorbeelden van uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek
- De meeste gedragsproblemen kunnen voorkomen of verbeterd worden door een goede analyse van de factoren die het gedrag beïnvloeden. (Note: Let dus op patronen en vaste volgordes in gedrag. Wat gebeurt er voorafgaand aan ongewenst gedrag? En wat gebeurt daar weer voor?)
- Paarden die leerden om halt te houden aan de lange teugel met behulp van een combinatie van R- (teugeldruk ontspannen) en vervolgens R+ (belonen) deden dit met minder onrust in de hoofd/halshouding en nageeflijker dan paarden die dit leerden met alleen R-.
- Jonge paarden die werden beloond met voer (R+) als ze juist reageerden op een commando hadden aanzienlijk minder tijd nodig om een aantal vaardigheden te leren dan een groep die niet met voer werd beloond. Bovendien bleken de met voer beloonde paarden na langere tijd zich het aangeleerde beter te herinneren en vormden zij een sterkere band met de trainer.
- Bij alleen het gebruik van straffen (P+) neemt ongewenst gedrag weliswaar af maar leert het paard niet het gewenste alternatieve gedrag. Straffen leidt vaak tot onduidelijkheid en onzeker gedrag want het paard krijgt geen informatie over wat hij wél moet doen.
Nieuw? Neutrale Bekrachting oftewel “R0”
Er is wat mij betreft nog een extra vorm van bekrachting die niet onder de voorgaande leerprincipes te vangen valt. Een leerversneller die bijzonder effectief is en die ik nog niet in wetenschappelijke literatuur heb kunnen vinden: R0 oftewel neutrale bekrachtiging.
Neutrale bekrachtiging houdt in dat je gewenst gedrag – gevraagd of ongevraagd – laat gebeuren en voortduren zonder het te beïnvloeden. Je synchroniseert ermee, zoekt harmonie ermee, je past je aan, je beweegt of zit mee. Je geeft geen hulpen om het te behouden, ondersteunen, begrenzen of aan te passen. Je voegt niets toe en je haalt niets weg. Er is ontspanning! Je gaat mee in wat gebeurt zonder het te betuttelen of bekritiseren. Je neemt aan wat je paard aanbiedt zonder het op dat moment te (willen) beïnvloeden.
Het tegengestelde van R0 is micromanagement: voortdurend hulpen blijven geven, drijven, begrenzen, ondersteunen, helpen, corrigeren etc. Daarbij is nooit een moment van ontspanning! Wij mensen vinden het van nature moeilijk om niet te willen beïnvloeden wat gebeurt :)
Enkele voorbeelden:
- Matador springt tijdens een demonstratie onbedoeld aan in de “verkeerde galop”. Ik corrigeer hem niet maar help hem ook niet. Ik schakel om in mijn hoofd en ga met hem mee. Het voelt goed, hij ontspant en hij springt zelfverzekerd door. Het wordt de beste contragalop ever en sindsdien gaat de contragalop stukken beter.
- Op Ivo heb ik altijd van intructeurs gehoord “drijf, drijf, drijf!”, maar hij kreeg meer en meer tegenzin. Sinds ik stopte met hem voortdurend achter de broek zitten ging alles (alles!) beter. Bij de warm-up draafde hij graag maar voor een 5 en ik synchroniseerde mijn energie met die van hem. Ik wilde traag zijn niet belonen, maar ook niet pushen. Doordat hij zich kon ontspannen nam zijn motivatie toe, hij werd vlotter, verzameling werd veel makkelijker, mijn sporen konden in de kast en áls ik dan wat vroeg was hij er ook! Hij bleek veel sensibeler en sneller te leren dan ik ooit had verwacht en hij vergat het ook niet meer.
In bijgaand videosnapshot zie je een voorbeeld van zo’n moment waarin ik een travers inzet en er helemaal niets meer aan doe behalve meezitten. Had ik mee er wel mee bemoeid dan had ik daarmee hoogstwaarschijnlijk zijn beweging, houding en vooral het ritme verstoord.
Het gevolg van werken met neutrale bekrachtiging is duidelijk: meer ontspanning, meer inzet, meer zelfvertrouwen, meer in zijn eigen houding en balans (blokkadevrij), meer op eigen benen lopen, sneller en duurzamer leren. Waarom? Het voelt goed en wat goed voelt groeit.
Les 1 voor instructeurs in opleiding: hoe leert een paard?
In een onderzoek onder 830 trainers en instructeurs in Australië werd pijnlijk duidelijk dat zij geen goed begrip hadden van de werking en toepassing van manieren waarop een paard leert (zie kader). In de praktijk hier zie ik dat patroon ook erg vaak bij de regulier opgeleide instructeurs en jonge mensen die een paardenopleiding doen. In mijn eigen ORUN opleiding ontbrak deze kennis ook. Onlangs bij een lezing op de HBO opleiding Hippische Bedrijfskunde in Dronten zag ik tot mijn verbazing ook veel glazige blikken toen ik over R+ en R- sprak.
In het onderzoek in Australië (2008) antwoorde ca. 80% van hen dat ze positieve bekrachtiging erg nuttig vonden maar slechts 3% kon uitleggen hoe je het toepast in de training. 80% zei ook dat weghalen van de druk (hulp) de belangrijkste beloning was voor een paard maar slechts 20% vond negatieve bekrachtiging nuttig … terwijl dat hetzelfde is. Bovendien kon slechts 12 % uitleggen hoe negatieve bekrachtiging precies werkt. Minder dan 5% kon uitleggen wat de functie en toepassing van straffen is maar het werd wel toegepast.
Dit zou juist één van de eerste dingen moeten zijn die alle paardenprofessionals in opleiding zouden moeten leren! Door de International Society of Equitation Science (ISES) wordt hierop sterk aangedrongen. En leren van de theorie is natuurlijk niet genoeg. Je moet het je letterlijk eigen maken. Zo grondig dat het een automatisme wordt. Als instructeur moet je het bovendien ook herkennen en kunnen uitleggen aan je leerlingen.
Op de één of andere manier lijken veel wedstrijd- of sportgerichte ruiters te denken dat dit alleen belangrijk is voor mensen die hun paarden trucjes leren of voor vrijheidsdressuur.
Als álle instructeurs en trainers deze kennis aan hun leerlingen zouden doorgeven zorgt dat ervoor dat …
- er veel minder paarden en ruiters in de problemen komen
- je sneller en duurzamer trainingsresultaten bereikt
- minder paarden “weggedaan” worden vanwege gedrag
- minder paarden blessures krijgen
- je meer plezier beleeft aan je paard en aan de sport en
- dat het welzijn van paarden in training en sport enorm toeneemt!
“An idea that is developed and put into action
is more important than an idea that
exists only as an idea.”
Buddha
Zelf leren om deze leerversnellers in de praktijk toe te passen?
Een succesvolle toepassing van de leerprincipes in de praktijk vraagt om meer detail dan in een artikel even uit te leggen is. Er zijn ook nog meer leerprincipes dan alleen R+, R- en R0. Wil jij je dit ook eigen maken? Neem dan deel aan een 5 Day Intensive, aan een Jaaropleiding van Sport & Horsemanship United, of combineer de online cursus van Dressage Naturally met live begeleiding van Liesbeth Jorna.
Gratis Ebook met o.a. 10 manieren om je paard te belonen
Vraag het Ebook HIER aan[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Geeft jouw paard écht groen licht voor opstijgen? 5 Tips voor opstijgen met gemak
Opstijgen staat in de top 10 van “paardenproblemen”!
Herken je jezelf in één van deze cartoons?
- Je paard loopt weg of vliegt achteruit zodra je je voet in de beugel wil zetten.
- Je zit nog maar amper, met maar één voet in de beugel, en je paard is al vertrokken.
- Je paard wil niet bij het opstapje stilstaan … jij met je krukje achter je paard aan … zodra je het neerzet vertrekt hij weer … jij verzet je krukje … en net als je daar op stapt vertrekt hij weer … …
- Je paard wil wel bij het opstapje staan … maar een beetje te close … en duwt jou ondersteboven.
- Je paard moet vastgehouden worden want anders kom je er niet op.
- Je paard wil niet eens de rijbaan in, laat staan dat je erop komt.
- Je paard ondergaat het opstijgen schijnbaar gelaten maar ontploft daarna.
De boodschap van al deze paarden is gelijk: “Ik wil niet dat je opstapt”
Eigenlijk is alles terug te voeren op één oorzaak: je paard wil liever niet dat je op zijn rug gaat zitten. Je paard geeft “rood licht”. De oorzaken zijn divers: pijn, ongemak, angst, onzekerheid, wantrouwen, onbegrip, verveling en zeker niet te vergeten: onbedoeld aangeleerd gedrag! Soms ontstaat het sluipend omdat kleine signalen over het hoofd worden gezien. Dikwijls is er een duidelijk voorval aan te wijzen waarbij het mis is gegaan en het wederzijds vertrouwen een deuk heeft opgelopen.
“You never get a second chance for a first impression”
Vaak is het probleem terug te voeren naar hoe een paard zadelmak is gemaakt. Met name in die gevallen waar het voor het paard iets te snel is gegaan. Hij is gelongeerd, er heeft al iemand overheen gehangen terwijl hij wordt vastgehouden en er gaat een ervaren ruiter op die goed boven kan blijven als het gek gaat. Vanuit het paard gedacht wil je die situatie natuurlijk helemaal niet meemaken. Onbegrip, onzekerheid en angst zijn een slecht fundament om op te bouwen.
Er zijn veel paarden waarbij juist deze fase waar, het grootste vertrouwen voor nodig is en waar ze het kwetsbaarst zijn, een periode is geweest waar hun vertrouwen geschonden is en ze tegen hun wil van alles moesten ondergaan dat ze niet begrepen. Die eerste indruk, waarvoor je nooit een tweede tweede kans krijgt, achtervolgt zo’n paard vaak voor lange tijd en soms komen de gevolgen daarvan pas veel later te voorschijn. Het goede nieuws is: je kan het veranderen!
Gehoorzaamheid is niet genoeg
Voor de partnerschap met je paard én voor je eigen veiligheid is het van belang dat je paard rustig en kalm kan stilstaan en wachten. Gehoorzaamheid is niet genoeg. Wat veel belangrijker is, is dat jouw paard het écht oké vindt. Dat er een connectie is en dat hij je graag op wil laten stijgen. Dat hij je volledig vertrouwt en dat hij weet dat hij geen enge of vervelende dingen moet gaan doen. Dat hij je als het ware toestemming geeft om op te stijgen: groen licht!
5 TIPS om groen licht te krijgen voor opstijgen
Neem de tijd om een stap terug te doen en van opstijgen een een moment te maken dat een goed band smeedt. Daar hebben jij en je paard een leven lang plezier van. Onderstaande tips gaan je helpen!
1. OBSERVEER EN VOEL: WAT VERTELT JE PAARD JOU?
Rood, oranje of groen licht? Je kan het herkennen aan bijvoorbeeld:
- Spierspanning: voelt hij zacht aan, is zijn hals laag?
- Ademhaling: is deze kalm en diep?
- Benen: kan hij ze stilhouden, welke kant wil hij op?
- Gelaatsuitdrukking: ontspannen ogen, oren, kaken en mond?
- Is zijn aandacht bij jou? Positief of negatief? Of is hij “bevroren”, naar binnen gekeerd? Vooral dat laatste is een valkuil want het is vaak een voorbode van een grote reactie. Stilstaan is niet altijd een groen licht!
2. STIJG OP MET AANDACHT EN GEVOEL VOOR JE PAARD
Stel je voor dat iemand op jouw rug gaat zitten. Als diegene botst tegen een botje, ergens hard duwt of trekt of je uit balans brengt, dan is dat geen prettige ervaring. Als ze hun aandacht niet bij jou hebben evenmin. Deze kleine dingen kosten helemaal geen tijd maar maken een groot verschil voor je paard:
- Aansingelen: liefst stap voor stap en van beide kanten.
- Balans: let even op of hij stevig staat.
- Pak de voorboom van je zadel en probeer je paard uit balans te krijgen door heen en weer te bewegen. Hierdoor zal je paard zijn voeten stevig onder zijn lichaam plaatsen waardoor hij niet uit balans raakt als je erop klimt.
- Weglopen: als je paard gaat lopen, blijf relaxed en buig hem met één teugel tot hij weer ontspannen stilstaat en beloon.
- Priktenen: als je teen tegen hem aan komt, liever tegen de singel dan in zijn buik.
- Soepel en licht: veer zelf goed op zodat je soepel en licht op kan stijgen. Werk aan je eigen fitness indien nodig.
- Been erover: voorkom het aantikken van de billen van je paard.
- Bedank hem even als je erop zit!
3. BOUW KREDIET OP
Neem de mening van je paard serieus. Help hem en bouw krediet op. Krijg je groen licht? Zeg dan eens “dankjewel” en stap weer af … of stap zelfs niet eens op! Als opstijgen echt een issue is, dan loont het de moeite om je training een paar keer alleen daarop te richten en hooguit wat ontspannen rond te rijden tussendoor. Gretig zijn, gelijk een uur hard gaan trainen als hij eindelijk toestemming gaf, kan ervoor zorgen dat hij morgen het spel niet meer mee wil spelen. Zorg dus dat hij reden heeft om de volgende keer weer met plezier in te parkeren naast jouw krukje. Omdat hij die vorige keer een fijne ervaring vond.
4. LEER JE PAARD “INPARKEREN” !!
Wij hebben al onze paarden geleerd om naar ons toe te draaien en zich zo te positioneren dat we zo op kunnen stappen. Of we op een krukje of boomstronk staan of op een hek zitten maakt geen verschil. Het gaat erom dat het paard zich naast jou inparkeert want je wil overal op kunnen stappen.
Inparkeren kun je met een beetje geduld en veel belonen elk paard leren. Voorwaarde is dat je paard geleerd heeft om niet bang te zijn voor de stick of zweep. In het begin tik ik met een opgeheven horsemanship stick of zweep rustig de andere kant van het paard aan totdat hij ietsje naar me toe draait. Zelfs de kleinste beweging in de goede richting beloon ik direct. Dat bouw ik uit totdat hij vloeiend onder mijn opgeheven hand inparkeert. Als je hier even moeite voor doet kost het een paar sessies en daar heb je dan een leven lang plezier van.
5. DE FINALE CHECK: OPSTAPPEN EN STIL BLIJVEN STAAN MET EEN DOORHANGENDE TEUGEL
Pas als je de teugel geheel door kunt laten hangen weet je zeker dat hij echt groen licht geeft. Hij heeft niet de behoefte om weg te lopen en is echt ontspannen. Maak er zoveel mogelijk gewoonte van om niet gelijk weg te rijden en even met doorhangende teugel te blijven staan. Om dit te stimuleren en om jullie connectie te bevestigen kan je eventueel vanuit het zadel even belonen met wat lekkers of een aai over zijn hoofd.
“Your horse giving permission to mount is a natural result of partnership and of your horse wanting to be with you”
Karen Rohlf
P.S.
Als je dit artikel of delen ervan wil gebruiken denk er dan de bron te vermelden: "bron: Liesbeth Jorna - Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”
Meer artikelen en trainingtips: ga naar FREE STUFF op de website
Complete training voor een Happy Athlete
Happy Athlete… Twee woorden… En allebei belangrijke doelen in de training van je paard. Het maakt niet uit welke discipline van paardensport of recreatief rijden je beoefent. Of je alleen maar buitenritten maakt of in de hoogste klassen wedstrijden rijdt. Dat maakt geen verschil. Een fit en blij paard kan alles beter.
Train het HELE paard – fysiek, mentaal en emotioneel
Voor mij komt de relatie met mijn paarden op de eerste plaats. Alles start vanuit mijn hart voor het paard. Dat betekent niet dat ik geen ambitie heb, maar wel dat ik mijn doelen zoveel mogelijk in samenwerking met mijn paard wil bereiken. Ik streeft ernaar om mijn paard niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel sterker en veerkrachtiger te maken.
Wat mij betreft mogen paarden een mening hebben. De feedback die de paarden geven bepaalt het pad van de training. Het is onze taak om het onze paarden zo gemakkelijk mogelijk te maken om te doen wat wij van ze willen. Alles te doen vanuit de gedachte: “Hoe kan ik je helpen om dit goed te doen? Fysiek soepel en sterk, met begrip en zelfvertrouwen.”
Fysiek
Een beetje kennis van biomechanica en trainingsfysiologie helpt hierbij. Heb je de kans om je daar eens wat in de verdiepen? Ik zou willen dat elke trainer en ruiter dat doet! Kennis en inzicht helpen enorm om je paard vrij te houden van blessures en blokkades en om hem steeds fitter, soepeler, sterker of sneller te maken.
PRAKTISCHE TIP:
Doe het zelf! Doe eerst eens zelf precies – op je eigen benen – wat je vraagt van je paard. Je zult zien dat bijvoorbeeld een volte lopen met correcte stelling, buiging en impuls al heel wat coördinatie en kracht vraagt!
Mentaal
Heldere communicatie is waardevoller dan manipulatie. Een paard dat jou goed begrijpt kan zich fysiek sneller ontwikkelen en is emotioneel sterker. Onbegrip en verwarring, de allergrootste oorzaak van een gebrek aan progressie, van blessures en van verlies van (zelf)vertrouwen. Consequent zijn, herhalen van patronen en veel positief belonen helpen om mentale stress weg te nemen en van jouw paard een betrokken meedenker te maken.
PRAKTISCHE TIP:
Verplaats je in zijn belevingswereld! Als je paard niet doet wat jij wilt, denk dan eens na: zou jij jouw hulpen begrepen hebben als jij je paard was? Pas je hulpen zo nodig aan en leg ze eventueel in slow motion uit aan je paard, zo nodig eerst vanaf de grond.
Emotioneel
Vertrouwen en zelfvertrouwen zijn topprioriteit. Angst en frustratie zijn vormen van emotionele stress. Er wordt in de wereld van paardensport nogal eens gezegd “hij moet …”, “hij mag niet …”, maar een paard met emotionele stress wil maar één ding: Weg! Eruit! Sommigen doen dat door te vluchten of zich te verzetten. Anderen worden heel stil en sluiten zich af, gaan als het ware in “survival mode”. Ik vind het belangrijk dat we ons ervan bewust zijn dat ons paard nergens om heeft gevraagd en alleen maar veiligheid, comfort, vertrouwen en eten wil, en ook wil spelen.
PRAKTISCHE TIP:
Observeer en voel! Spanning duidt op emotionele stress. Dit zijn tekenen van ontspanning: rustige diepe ademhaling, zachte spieren, losse bewegingen, ontspannen oogopslag, likken, kauwen met een ontspannen mond, kalme aandacht voor jou of de omgeving. De tekenen van spanning zijn precies tegenovergesteld. Neem extra tijd om wat je ziet en voelt tot je door te laten dringen. Zorg dat alles begint en eindigt met ontspanning! Ook voor jezelf.
Combinatie van horsemanship en dressuur vormt basis voor complete training
Als je de doelen van Natural Horsemanship (NH) en dressuur bekijkt valt het op dat ze elkaar aanvullen. Lees ze nog eens goed, woord voor woord! Een slimme combinatie van principes en werkwijzen uit deze beide invalshoeken helpt je om van je paard een echte Happy Athlete te maken: een gezond en blij paard. Een fundament voor elke discipline van paardensport.
Het doel van Natural Horsemanship is onze paarden te begrijpen zodat we partners kunnen worden en samen kunnen werken op basis van psychologie, communicatie en begrip in plaats van kracht, angst of hulpmiddelen. Het doel van de dressuur, volgens de FEI, is de ontwikkeling van het paard tot een ‘happy athlete’ door een harmonieuze en systematische opleiding. Deze opleiding maakt het paard soepel, ontspannen en los, maar ook tevreden en oplettend. Het paard en de ruiter begrijpen elkaar volledig; er is harmonie.
1 + 1 + 1 = 111
Het is je inmiddels waarschijnlijk wel duidelijk geworden dat de fysieke, mentale en emotionele toestand elkaar sterk beïnvloeden. Hoe sterker het één, hoe sterker het ander. Het geheel is meer dan de som der delen.
Hoe doe ik dat en waar kan ik dit leren?
Natuurlijk zijn er nog ontelbare andere praktische en leuke tips voor de fysieke, mentale en emotionele ontwikkeling van jou en je paard als team. Zowel hier op deze website als op de Facebookpagina van Sport & Horsemanship United kun je daar voorbeelden van vinden.
Happy trails!
Nieuwe kennis over horsemanship, bewegingsleer en anatomie met Sharon May Davis, ademhalen, schriktraining
Oké, ik ben een Learnholic. Leer mee en bekijk interessante links!
Het algemene kennisniveau in de paardenwereld neemt een enorme vlucht. Belangrijk dus voor trainers en paardeneigenaren om bij te blijven. Om je even een idee te geven in welke richtingen ik verder gestudeerd heb dit jaar even een kort overzichtje...
Lees verder en vindt leuke links naar meer info!
Dressage Naturally Coaches Conference in Florida
In maart waren we met alle DN Coaches bij Karen Rohlf in Florida en hebben zowel klassieke dressuur als coaching en businessideeën onder de loep genomen. Ook hebben we weer nieuwe oefeningen geleerd, zowel van elkaar als van Karen en Bruno Gonzales en Tina Veder. Eén van mijn favoriete oefeningen voor buigzaamheid en verzameling: rechte hoeken rijden. Hiernaast ook een tip over positionering van de schouders in relatie tot verzameling. Link: http://baroquegames.net/index.php/about/founders-bio
Check out Karen's online courses! Enorm uitgebreide cursus met heel veel kennis, voorbeelden en persoonlijke support. Aanrader!
Horsemanship clinic met Berni Zambail
In juli was ik met Skoki een paar dagen in de leer bij Berni Zambail, doorgewinterde horseman pur sang en 5 ster Parelli instructeur. Ik had Skoki meegenomen en Berni was de eerste instructeur ooit die echt begreep hoe Skoki in elkaar zat. Hij heeft me weer aan een extra diepere laag horsemanship geholpen. Skoki heeft veel tijd nodig om dingen in zijn hoofd te verwerken. Je kan je zo gemakkelijk vergissen in hem omdat zijn lijf zo enorm atletisch is, maar zo snel als zijn lijf is, zo langzaam is zijn hoofd. Wachten, wachten, herhalen, herhalen totdat hij ontspant. Voor inspiratie ga naar Youtube en zoek op Berni Zambail.
Mental Connection clinic met Silke Vallentin
In augustus heb ik de reis met Skoki voortgezet bij Silke Vallentin. http://www.silkevallentin.de/en/. Ik was nieuwsgierig naar hoe zij vanuit de Parelli achtergrond invulling geeft aan een beter bewegingsmechanisme van het paard. Ook dat was leuk en leerzaam, al doorzag zij Skoki's karakter niet helemaal, en onderschatte ze zijn fysieke mogelijkheden. We hebben een paar leuke en nuttige grondwerkoefeningen erbij geleerd. Wat ik al wist maar hier ook weer heb ervaren is dat directe communicatie over "hoofd laag" er wel voor kan zorgen dat we onze "active stretch" en "sweet spot" juist kwijtraken. Goed om een duidelijk onderscheid hiertussen te maken dus: een echte stretch komt voort uit een combinatie van ontspanning+energie+balans en het verzoek om hoofd en hals te laten zakken zou liefst vooral ondersteunend moeten zijn vooral voor het vinden van ontspanning.
Dissectie paard en biomechanica - 7 dagen met Sharon May Davis en Raquel Butler
In september ben ik zeven dagen in de leer geweest bij Sharon May Davis en Raquel Butler, veterinair en therapeut uit Australië. Baanbrekend! http://www.equinestudies.nl
Eerst drie dagen dissectie van een paard, gevolgd door vier studiedagen over biomechanica van het paard, waarbij ik zelf Jane en Skoki meegenomen had. Die dissectie zouden eigenlijk alle trainers moeten doen! We hebben een heel paard spiertje voor botje voor peesje voor bandje voor bindweefselvlies uit elkaar gehaald en dan wordt enorm duidelijk hoe alles met alles verbonden is. Een paar voorbeelden:
Als je een bit op de tong drukt kan het voorbeen minder vrij bewegen! Dat komt doordat de tong via het tongbeen, spieren in de hals en fascia verbonden is met het voorbeen. Reden te meer om zo zuinig mogelijk te zijn met teugeldruk als je een bit gebruikt.- Bovenaan het schouderblad zit een dikke kraakbeenrand, die bij 100% van de bereden paarden (van alle honderden dissecties die Sharon tot nu toe heeft gedaan) beschadigd is door het zadel.
- Je zit als ruiter op een grote peesplaat die de spieren rond de schoft en schouder verbindt met de spieren van de achterhand. Duidelijk dus hoe belangrijk een vrije beweging van de rug is en hoe dat de losgelatenheid in de schouder en achterhand direct beïnvloedt.
- Blessures leiden al binnen weken tot maanden tot compensatie op andere plaatsen in het lichaam, vaak aan het diagonale been. Dat is te zien aan asymmetrische ontwikkeling van spieren en zichtbare slijtage aan gewrichten. Dat hebben we ook echt bij de dissectie kunnen zien.
De groeischijven van de bovenste gewrichten en van de wervelkolom verdwijnen pas rond 6 a 7 jaar. Tot die tijd heb je bijzonder veel invloed op hoe hij zich voor de rest van zijn leven ontwikkelt. Je kan hem voorbereiden op een lang gezond leven of hem verprutsen voor het leven. Rechtrichten, in balans staan en bewegen, en voorkomen van overbelasting van het skelet en gewrichten zijn voor jonge paarden van het grootste belang. Als je daar geen rekening mee houdt onstaan gemakkelijk vervormde beenderen en gewrichten met scheefheid en beschadiging van botten en gewrichten tot gevolg, ook in de wervelkolom (van schedel tot staart!). Als je die groeischijven in realiteit ziet ga je echt zuinig zijn op je jonge paard! Hiernaast de groeischijven van de lendewervels. Zie ook mijn post over de halswervels bij rollkur op Facebook.- De onderste twee halswervels van het paard worden niet gesteund door sterke lamellen vanuit het ligament nuchae. Dit is een plek waar gemakkelijk blokkades ontstaan. Dit is ook een reden waarom in het rijden zoveel aandacht moet worden besteed aan de "schoftlift". Ook één keer per dag hooi geven uit een hooghangend hooinet versterkt o.a. de spieren die dit gedeelte van de wervelkolom dragen en leidt bovendien tot een meer symmetrisch paard. Ik zie zelf de bespiering van onze paarden al mooi veranderen. Zie dit artikel: https://www.horsesandpeople.com.au/article/the-mystery-the-missing-lamellae#.WrpRDYhuZD8
Tijdens de vier biomechanica dagen heb ik geleerd om nog veel gedetailleerder de stand en beweging van een paard te doorzien en wat voor gevolgen blessures of onbalans kunnen hebben in het hele lichaam. Dit is een artikel over één van de voorbeelden die voorbij kwam: http://thehorsesback.com/equine-arthritis/
Heel duidelijk werd ook hoe je aan de beweging van hoofd en hals in stap en draf veel af kunt lezen over de fysieke staat van je paard. Hier zal ik voortaan zowel in het rijden als bij het aan de hand tonen van een paard bijzonder goed op letten!
En omdat geen paard perfect is waren ook de ideeën voor gerichte stretches, oefeningen en training enorm waardevol. Stretches maken nu standaard deel uit van ons dagelijks werk met de paarden. Check out Gillian Higgins: http://www.horsesinsideout.com
En: ik weet nu echt zeker dat Dressage Naturally echt goed is voor je paard!
Verder was er nog
... een interessante studie avond bij Natascha Bos van de Blauwe hengst over voeding en lymfe drainage. http://www.blauwehengst.nl
... een cursus over ademhaling van Stig Severinsen https://www.breatheology.com .
.. en kijk ik ook nog even mee in de nieuwe online cursus van Tristan Tucker. http://www.trtmethod.com/?lang=nl
Zijn methode verschilt slechts in details met wat ik al doe maar het is zeker een handige en overzichtelijke cursus. Hij gaat niet heel diep in op de achterliggende theorie maar demonstreert vooral de praktijk. Ook hij kijkt goed naar de biomechanica en balans tijdens de grondoefeningen. Ik merk echter wel dat het voor veel mensen die geen horsemanship achtergrond hebben in de praktijk nog niet zo gemakkelijk is om dit zonder begeleiding te doen omdat beheersing van je lichaamstaal en emoties zo'n grote rol speelt. En daar kan ik je natuurlijk wel bij helpen :o)