Ik rijd graag bitloos… maar ik ben niet tegen bitten en rijd ook met bit. Als het zonder bit goed werkt zie ik geen reden voor gebruik van een bit. Als het zonder bit niet goed werkt dan rijd ik met bit.

Keuze van de optoming

Mijn voorkeur voor bepaalde bitloze optomingen wordt vooral bepaald door hoe het paard erop reageert en hoe goed de communicatie werkt. Dat zijn ook twee verschillende dingen.

Met reactie bedoel ik hoe het paard van zichzelf erop reageert, bijvoorbeeld er tegenaan hangen of duwen – te veel druk – er juist voor terugdeinzen of er bang voor zijn – waardoor het moeilijk is om een verbinding te creëren. Dat verschilt per paard en is afhankelijk van zowel zijn gevoeligheid, aangeleerd gedrag, natuurlijke balans, temperament, vorm van zijn hoofd etc. Ook de manier waarop je het hoofdstel op maat maakt is belangrijk. Zoals je op de foto hierbij kunt zien lopen er tal van aangezichtsspieren, bloedvaten en zenuwen over zijn gezicht. Het is altijd mogelijk dat je paard ergens hinder van ondervindt dus ik neem feedback van mijn paard altijd serieus.

Een aandachtspuntje bij alle bitloze opsommingen is dat er liefst een kaakband aan zit in plaats van een gewone keelriem. Hierdoor ligt de neusriem stiller, kan het hoofdstel minder makkelijk draaien en dan hoeft de neusriem ook niet strak te zitten.

Communicatie

Hoe goed de communicatie werkt is iets anders. Voor een goede communicatie moet het mogelijk zijn om de druk precies te doseren. Vooral belangrijk is dat de druk heel direct weggenomen kan worden als mijn paard een goed antwoord geeft op mijn hulp. In andere woorden: de “release” moet heel direct zijn. Denk maar aan de bekende one-liner “Pressure motivates. Release teaches”.

Mijn ervaring is dat de release van kingekruiste en kaakgekruiste hoofdstellen niet direct genoeg is. Als ik mijn hand ontspan is dat niet direct voelbaar omdat de banden of touwtjes niet direct los aanvoelen voor het paard. Daardoor wordt mijn paard niet direct genoeg beloond voor een goede respons en dat vertroebelt onze communicatie. Dat is beter bij bijvoorbeeld een hackamore, een bloemetje, een sidepull of iets wat daarop lijkt. Er zijn ook soorten kaptooms die goed werken, maar ik ben geen voorstander van een ketting in de neusriem of een klapperend ringetje op de neus. Zelf rijd ik op dit moment Skoki met een Dressage Naturally Riding Halter (zie de foto). Dat is eigenlijk een sidepull.

Verzameling

Als het om verzameling gaat dan is een optoming met schaarwerking naar mijn idee niet zo prettig. Het veroorzaakt gauw dat de nek teveel doorknikt en dat het paard achter de loodlijn komt. Dat leidt tot stuwen in plaats van dragen door de achterhand en tot een paard dat teveel op de voorhand gaat en in de hand drukt. Met een optoming zonder schaarwerking kun je gemakkelijker het paard vragen hoofd en hals zelf opwaarts te dragen met neus voor of aan de loodlijn. Dat heeft een positieve invloed op de balans van zijn hele lichaam.

Controle en aanleuning

Als het om veiligheid gaat dan zijn er ook nog wel een paar overwegingen. In kringen die aan bitten gewend zijn denkt men gelijk dat je zonder bit gaat verongelukken en dat je geen goede aanleuning kunt krijgen. Beide gedachten zijn gebaseerd op onbekendheid en onze natuurlijke behoefte aan controle. Echter de beste aanleuning en de meeste controle komt voort uit horsemanship en een goede opleiding van paard en ruiter. Ook het karakter van je paard telt mee. Matador bijvoorbeeld rijd ik normaal altijd met een vorm van sidepull maar op buitenritten is het niet verantwoord. Hij is van nature geen held en kan – zelfs ondanks alle “onverstoorbaar paard” training – enorm groot schrikken of bang zijn ineens. Dan wordt hij ongelooflijk sterk en ik moet ingrijpen vóórdat zijn benen met hem op de loop gaan. Bitloos lukt dat niet want daar loopt hij dan echt doorheen. Daarom rijd ik hem op buitenritten met een simpele dubbelgebroken watertrens.

Conclusie

Mijn ervaring is dat je, net als bij een bit, je paard de hulpen juist moet aanleren en dat de aanleuning dan niet veel anders aanvoelt dan met bit. Een goede aanleuning is immers niet het resultaat van wat er om zijn hoofd of in zijn mond hangt, maar van een goede combinatie van ontspanning, energie en balans en een goede ruiterhand.